CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »


Τα πουλιά της δυστυχίας

Ξέρω κάτι πουλιά, μαύρα πουλιά
πουλιά πικρά, πουλιά της δυστυχίας
Ζουν σε χώρα συμφορά,
όπου αρρώστια κυβερνά
αρρώστια τρόμος στάχτη

Κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ,
κι αρχίζει ατέλειωτα η αγριά,η αγριά βροχή,
φτάνουν στην πόλη τα πουλιά
στις στέγες στα παράθυρα
κι όνειρα ανθρώπων κλέβουν

Τελειώνει όμως η βραδιά
σκούζουν και κλαίνε τα πουλιά
γυρνούν στην εξορία

Και η βροχή -καλή γιαγιά!-
τους ψιχαλίζει στην καρδιά
κομμάτια παραμύθια

Όσα πουλιά κι αν μου χαρίσετε
εγώ, εγώ θα φύγω πάλι,
γιατί αγαπώ κάτι πουλιά,
μαύρα πουλιά, πουλιά πικρά,
πουλιά της δυστυχίας...

Διονύσης Σαββόπουλος